احوالات

سلام لیلیانا. --زندگی بهم سخت نمی گیره . این خودمم که زندگی رو به خودم سخت گرفتم. --گاهی که اصولم یادم می ره، امور موظفم گیجم می کنه .یه وقتهایی از نظر درونی نسبت به یه امر موظف یه جور فکر می کنم اما بعد در امر تصمیم گیری حرف و نظر بقیه برام مهم تر از خودم میشه. --در ضمن دید من و تصورات من از زندگی مشترک نیاز به یه پالایش اساسی و درد آور داره. من دارم این درد رو تحمل می کنم. بعد هم لیلیانا ؟من کی ناراحتی هام رو آوردم توی مهمونی؟کجا؟کی؟ خیلی وقت بود کسی حال منو نپرسیده بود.ازت ممنونم اینم منم .برای تو